|
Ewa Pawlak Kiedy po wielu latach oglądam obrazy, rysunki grafiki i ilustracje Ewy - wyraźnie dostrzegam rzecz jedną. Konsekwentny i stały rozwój jej artystycznego widzenia, wzbogacanie środków artystycznych, poszukiwanie trafnie budowanej formy, ale i intuicyjnie rozbudowany świat koloru. 
Wydaje się, że właśnie w tych momentach Ewa Pawlak nawiązuje do swoich jeszcze krakowskich doświadczeń, a nawet dostrzegam w jej obrazach ślady zainteresowania takimi rozwiązaniami kolorostycznymi, które nazywam -"polskim koloryzmem", a które zostały w latach trzydziestych naszego wieku zainspirowane problemami Ecole de Paris. 
Tak więc dostrzegamy w tych realizacjach żywiołowe i dynamiczne budowanie kompozycji obrazu, wyraźnie określany klimat kolorystyczny, wreszie widoczne w wielu przypadkach inspirowanie się naturą: krajobrazem, postacią czlowieka, czymś co przypomina wnętrze czy martwą naturę. 
Jezeli dochodzi do takich figuralnych inspiracji i cytatów - dostrzegamy jeszcze jedna wartość warsztatu Ewy Pawlak - umiejetność rysowania, co w przypadku obrazu oznacza tez budowanie formy kolorem, świadome zestawienie form tak by spotykając się czy nieraz zderzając - tworzyły jedną całość.. Stanisław Rodziński
|
